Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ



Συνεδριαση της συντονιστικης επιτροπης των κινηματων για την οργάνωση μεγάλης συγκεντρωσης και συναυλίας που θα πραγματοποιηθεί στην πλατεία Συντάγματος μέσα στον επόμενο μήνα, καθώς και για προγραμματισμένη διαμαρτυρία που θα λάβει χώρα την 25η Μαρτίου, αυτό το Σάββατο 12/3/2011 και ώρα 16.00 στην μουσική σκηνή "Αυλαία", οδός Αγίου Όρους 15 και Κωνσταντινουπόλεως.(πλησίον μετρό Κεραμεικός).

Σχηματισμός Μετώπου κινημάτων και πρωτοβουλιών...

Αυτό είναι το μαζεμένο κείμενο, μέ βάση όσα συζητήθηκαν στη συνάντηση του προηγούμενου Σαββάτου.

Ερώτημα παραμένει η σκοπιμότητα ευθείας αναφοράς στην έξοδο από το ευρώ.






Σχηματισμός Μετώπου κινημάτων και πρωτοβουλιών στη βάση μιας πολιτικής συμφωνίας επί των παρακάτω θεμάτων και συμφωνημένων αρχών:





1.Απονομιμοποίηση της κυβέρνησης και του πολιτικού συστήματος που ευθύνεται για την κατάρρευση της χώρας.



-Η προκλητική ανακολουθία μεταξύ του πολιτικού προγράμματος της παρούσας κυβέρνησης βάσει του οποίου ψηφίστηκε από το εκλογικό σώμα στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές και των πολιτικών που σαν κυβέρνηση εφαρμόζει με το πρόσχημα της δημοσιονομικής και πιστωτικής κρίσης που οδήγησαν στην αποδοχή του μνημονίου, αποτελεί τη βάση της απονομιμοποίησης της παρούσας κυβέρνησης.



-Αλλά και σαν σύνολο το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα δεν δρα για το συμφέρον της κοινωνίας.



-Η διαπλοκή του πολιτικού προσωπικού με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, το καθεστώς της μίζας σε όλους σχεδόν τους τομείς των κρατικών προμηθειών,τα μεγάλα πολιτικοιοκονομικά σκάνδαλα,η προκλητική χρησιμοποίηση των δυνάμεων καταστολής κατά της βούλησης των πολιτών, η προστασία των κάθε είδους καρτέλ που απομυζούν οικονομικά τον λαό και συντηρούν όχι απλά την ενδημική φτώχεια αλλά τη φτωχοποίηση όλο και περισσότερων ομάδων του πληθυσμού, είναι μερικοί από τους λόγους απαξίωσης του πολιτικο-οικονομικού συστήματος στις συνειδήσεις των πολιτών.



-Η απογοήτευση,ο θυμός και η επιθυμία για ριζική ανατροπή,είναι οι έννοιες που αποδίδουν την άποψη της πολύ μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών απέναντι στην κυβέρνηση αλλά και στην αντιπολίτευση,στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, στα συνδικάτα και λοιπούς πυλώνες του πολιτικού συστήματος.



-Είναι φανερό ότι υπάρχει συνολική εναλλακτική λύση, απέναντι σ αυτήν που ακολουθεί η κυβέρνηση με την ανοχή (τουλάχιστον) αυτών που μετέχουν στο πολιτικό σύστημα σε πλήρη συνεργασία με την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.



Στη συνολική αυτή εναλλακτική λύση ακρογωνιαίους λίθους άμεσης λυτρωτικής εφαρμογής, αποτελούν οι προτεινόμενες οικονομικές και πολιτικές επιλογές:



2.Αρνηση χρέους.



Άρνηση της πληρωμής του χρέους εδώ και τώρα, σημαίνει άμεση παύση πληρωμών προς τους δανειστές του ελληνικού κράτους.Με τον τρόπο αυτό εξοικονομούμε πάνω από 80 δισ. ευρώ που είμαστε αναγκασμένοι να καταβάλλουμε κάθε χρόνο στους δανειστές και για τα οποία είμαστε υποχρεωμένοι να δανειζόμαστε συνεχώς διογκώνοντας το δημόσιο χρέος.

-Γλιτώνοντας από τον φόρο αίματος που πληρώνει η χώρα στους δανειστές, ο οποίος το 2009 έφτασε στο 35% του ΑΕΠ, όχι μόνο μπορούμε να συνεχίσουμε να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις, αλλά και με τους πόρους που θα περισώσουμε μπορούμε να προχωρήσουμε σε μια γενναία αναδιανομή εισοδημάτων προς όφελος πρώτα και κύρια των μισθωτών και συνταξιούχων. Κι αυτό όχι μόνο ή απλώς για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης ή βελτίωσης του επιπέδου της ζωής τους, αλλά γιατί μόνο έτσι μπορεί να ξεκινήσει μια αληθινή παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.



- Με την άρνηση της χώρας να αναγνωρίσει τις υποχρεώσεις της προς τους δανειστές της οι επικριτές αυτής της πρότασης τονίζουν ότι η χώρα δεν θα μπορέσει ξανά να βγει στη διεθνή αγορά ομολόγων για να δανειστεί. Αυτό, όμως, δεν είναι κακό, αλλά καλό. Αλίμονο αν η χώρα χρειάζεται να δανείζεται επ άπειρον από τη διεθνή κερδοσκοπία: έχει χάσει το παιχνίδι από χέρι. Αν εκλείψει η εξυπηρέτηση των δανείων, οι πραγματικές δανειακές ανάγκες της χώρας είναι ασήμαντες. Κάλλιστα μπορεί να τις καλύψει από το εσωτερικό, με όπλο το δικό της εθνικό νόμισμα, όπως έκανε για δεκαετίες πριν μπει στο ευρώ, χωρίς να κινδυνεύει από χρεοκοπία.



-Αν το κράτος σπαταλά τα έσοδά του σε «ημετέρους», κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και μεγαλοεργολάβους και γενικά στο «τάισμα» της κομματικής ολιγαρχίας, τότε τα όποια ελλείμματά του αποτελούν μόνιμο βρόγχο για την οικονομία. Αντίθετα, αν το έλλειμμα του κράτους εντάσσεται σε ένα ευρύ δημοκρατικό σχέδιο επενδύσεων στην παραγωγή, που εξασφαλίζει για τον εργαζόμενο πληθυσμό σταθερή απασχόληση με αξιοπρεπείς αμοιβές και στην οικονομία ως σύνολο νέο εισόδημα, τότε μπορεί να αποτελέσει έναν από τους στυλοβάτες της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας.



-Ηδη οι τράπεζες είναι υπό κατάρρευση. Ο μόνος τρόπος για να διασωθούν, μαζί με τις λαϊκές αποταμιεύσεις και καταθέσεις, είναι η εθνικοποίηση των βασικών τραπεζών και η μεταστροφή τους από ιδρύματα σαράφικης εκμετάλλευσης της επιχείρησης και του νοικοκυριού σε μοχλούς αναδιοργάνωσης και αναπτυξιακής στήριξης της μικρής και μεσαίας επιχείρησης, του ατομικού παραγωγού και επιχειρηματία και του νοικοκυριού. Έτσι μπορεί να ελεγχθεί και η εκροή κεφαλαίου στο εξωτερικό, που αποτελεί μια από τις πιο μεγάλες πληγές της ελληνικής οικονομίας.

Η μονομερής άρνηση της πληρωμής του χρέους,είναι ο μόνος τρόπος για να διασωθεί η χώρα από την πτώχευση και την καταστροφή και η μόνη ευκαιρία για να διασώσουν οι εργαζόμενοι τα εισοδήματά τους,τη δουλειά τους, τις συντάξεις και τα δικαιώματά τους . Για να υπάρξει προοπτική για τους νέους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους, για την ίδια τη χώρα



3.Εξοδος απο την ευρωζώνη.( ; )



-Η δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας δεν λύνει το μεγάλο πρόβλημα του τεράστιου δημόσιου χρέους το οποίο συνεχώς θα διογκώνεται.



-Η μόνη λύση για να ανακτήσει η Ελλάδα μέρος της χαμένης ανταγωνιστικότητάς της, δεν είναι να δεχθεί ένα νέο σύμφωνο στα πλαίσια εξυπηρέτησης των συμφερόντων της Γερμανίας και άλλων χωρών της Β.Ευρώπης αλλά η υποτίμηση του νομίσματός της πράγμα που μπορεί να γίνει μόνο με την έξοδο της χώρας από τη νομισματική ένωση και την επιστροφή στη δραχμή.



4.Τιμωρία των υπευθύνων του πολιτικο-οικονομικού συστήματος για την κατάρρευση της χώρας



-Η κατάρρευση του οικονομικού και κοινωνικού ιστού της χώρας που βιώνουν οι πολίτες δεν είναι προιόν αυτόματης διαδικασίας.



-Για την τραγική υπερχρέωση στούς διεθνείς και ντόπιους τοκογλύφους,την ανεργία που καλπάζει,το κόψιμο μισθών,μεροκάματων και συντάξεων,τα λουκέτα μικρομεσαίων επιχειρήσεων,τις εκατοντάδες αυτοκτονίες πολιτών για χρέη και την υποθήκευση της ίδιας της χώρας,υπεύθυνοι είναι συγκεκριμένοι πολιτικοί που κυβέρνησαν τη χώρα μετά τη μεταπολίτευση όπως και συγκεκριμένοι κρατικοδίαιτοι μεγαλοεπιχειρηματίες οι οποίοι στο βωμό των υπερκερδών υπέθαλψαν διαχρονικά τα φαινόμενα της διαπλοκής.



-Όλοι οι αναφερόμενοι παράγοντες αποτελούν θεμελιώδες μέρος του τραγικού προβλήματος του τόπου.Απαιτηση των πολιτών είναι η προσαγωγή τους σε δίκες από ειδικό δικαστήριο στο οποίο θα λογοδοτήσουν απολαμβάνοντας δίκαιη δίκη ,σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες απόδοσης δικαίου.





5.Εισαγωγή στη χώρα πολιτικών συνθηκών πραγματικής Δημοκρατίας



-Το παρον κοινοβουλευτικό σύστημα δεν εκφράζει γνήσια τη βούληση των πολιτών καθώς ρυθμίζεται από μεταβαλόμενους εκλογικούς νόμους που νοθεύουν την αρχή της ισότητας της ψήφου των πολιτών (κάθε πολίτης και μία ισοδύναμη πολιτικά ψήφος).



-Αφ ετέρου ο τρόπος χρηματοδότησης των κομμάτων και των πολιτικών από το δημόσιο ταμείο η από επιχειρηματικούς κύκλους δεν διασφαλίζει παρά τη διαιώνιση συνθηκών διαφθοράς και διαπλοκής.



-Η μορφή αντιπροσώπευσης των πολιτών από πολίτες-πολιτικούς με θητείες απεριόριστου χρόνου οδηγεί σε πελατειακές σχέσεις, φαινόμενα διαφθοράς και καλπάζουσα διαπλοκή.



-Με βάση τις αναφερόμενες εμπειρίες των τελευταίων δεκαετιών,οι πολίτες επιθυμούν να εκφράζουν τη βούλησή τους σε τοπικό η/και εργασιακό επίπεδο μέσα από συνελεύσεις οι οποίες θα εκλέγουν αντιπροσώπους μικρής θητείας με απλό σύστημα ψηφοφορίας.

-Εφαρμόζεται η αρχή της ανακλητότητας όλων των δημόσιων αξιωμάτων με απλή πλειοψηφία,η αρχή της ισοδυναμίας της ψήφου των πολιτών,η περιορισμένη διάρκεια κάθε δημόσιας θητείας.

-Για την υλοποίηση της δημοκρατικής διαδικασίας δεν απαιτούνται οι τεράστιες δημόσιες και ιδιωτικές χρηματοδοτήσεις οι οποίες συντηρούν τη διαφθορά.Αντίθετα χρησιμοποιούνται θεσμοθετημένα και ελεύθερα πλέον τα συμβατικά ΜΜΕ και αξιοποιούνται οι επικοινωνιακές δυνατότητες του διαδικτύου.



-Αντιπρόσωποι των επί μέρους συνελεύσεων από όλη τη χώρα και τα πεδία εργασίας των πολιτών συγκροτούν την Εθνοσυνέλευση των πολιτών η οποία εκπονεί νέο Καταστατικό Χάρτη της χώρας που διασφαλίζει πραγματικούς δημοκρατικούς θεσμούς οι οποίοι υλοποιούν τις παραπάνω βασικές αρχές.



-Εισάγεται η χρήση δημοψηφισμάτων άμεσης έκφρασης της βούλησης των πολιτών σε τοπικό η πολιτειακό επίπεδο για ζητήματα τοπικού,εργασιακού,οικονομικού και γενικού ενδιαφέροντος.

6 σχόλια:

  1. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΛΛΙΑ

    Διάβασα με πολλή προσοχή το κείμενο.
    Θα μπορούσα να πω ότι συμφωνώ στο μεγαλύτερο μέρος του, με εξαίρεση την έξοδο από την Ευρωζώνη και ενδεχόμενα σε άλλα δυο-τρία σημεία.
    Πρόκειται για μια πολιτική - κοινωνική πρωτοβουλία, η οποία μπορεί να ανοίξει έναν πλατύ διάλογο, για μια διαφορετική προσέγγιση της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής κρίσης που βιώνουμε ως Χώρα και για μια διαφορετική πρόταση διεξόδου.
    Αυτό που δεν μπορώ να κατανοήσω είναι ποια σύνδεση μπορεί να έχει αυτή η πρωτοβουλία για την υπόθεση που υπηρετούμε, την μη κατασκευή, δηλαδή, του ΧΥΤΑ στο Γραμματικό.
    Θεωρώ - και δέχομαι ότι μπορεί να κάνω λάθος- ότι η εμπλοκή μας σε Κινήματα Διαμαρτυρίας με γενικότερη στόχευση, όχι μόνο δεν υπηρετούν τον αγώνα μας, αλλά πιθανότατα αποσυσπειρώνουν τις κοινωνικές εκείνες δυνάμεις στην ευρύτερη περιοχή μας, τις οποίες χρειαζόμαστε για να μαζικοποιηθεί το Κίνημα ενάντια στον ΧΥΤΑ.
    Η κοινωνία της περιοχής μας είναι - κατά βάση- συντηρητική και κατά την άποψή μου, η παρούσα συγκυρία δεν είναι η κατάλληλη για να προωθήσουμε την ριζοσπατικοποίησή της, ή - για να το θέσω καλύτερα- ο συγκεκριμένος στόχος μας δεν προσφέρεται γι΄ αυτήν την διαδικασία.
    Παίρνοντας τα μηνύματα από την τοπική κοινωνία, διαπιστώνω ότι η ταύτιση με συλλογικότητες, οι οποίες μαζικοποιούν κόσμο για άλλους στόχους (ειδικούς, όπως τα διόδια, ή γενικότερους), απομακρύνει την Επιτροπή από τα "ζητούμενα" της κοινωνίας μας, που είναι Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΜΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΙ ΟΧΙ ΜΕ ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ.
    Δεν ισχυρίζομαι ότι αυτό είναι το σωστό, αλλά ότι αυτό συμβαίνει.
    Κλείνοντας, έχω την άποψη, ότι οφείλουμε να επικεντρωθούμε στον στόχο μας που είναι Η ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΟΥ ΧΥΤΑ ΣΤΟ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟ και ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΣΤΟ ΣΤΟΧΟ ΜΑΣ.
    Παρεμπιπτόντως, σέβομαι, τιμώ και θαυμάζω τον αγώνα των κατοίκων της Κερατέας, τον θεωρώ πρότυπο δράσης και φυσικά συμπαραστέκομαι- στο μέτρο των δυνάμεων μου- σ΄ αυτήν την τιτάνια προσπάθεια, αλλά επιμένω ότι πρέπει να δούμε ΕΜΕΙΣ τι κάνουμε. Πολλές φορές μου δημιουργείται η αίσθηση ότι η συμπαράσταση στον αγώνα της Κερατέας, αποτελεί άλλοθι της δικιάς μας αδράνειας.
    Η πραγματική και ουσιαστική συμπαράσταση, άλλωστε, είναι το άνοιγμα ενός νέου μετώπου στην περιοχή μας, το οποίο και θα μεγεθύνει το πρόβλημα για τους κυβερνώντες και θα αποσπάσει δυνάμεις από τον σημερινό μοναδικό "μέτωπο" της Κερατέας, διευκολύνοντας την δική τους δράση.

    --
    geKollias.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΛΙΟΝΑΚΗ ΜΑΝΩΛΗ

    1. Καλό θα είναι οι παρατηρήσεις να συζητούνται στις συνεδριάσεις της επιτροπής . Ο Γ. Κόλλιας έχει κληθεί επανειλλημένως και δεν έχει παραστεί . Αυτό δεν μειώνει την αξία των πρατηρήσεων του , αλλά δεν βγήκαμε τώρα έξω από το Γραμματικό αναζητώντας συμμάχους στον αγώνα μας . Από τον Ιούνιο του 2010 συμμετέχουμε σε εκδηλώσεις ενημέρωσης για το θέμα της διαχείρισης απορριμάτων , εκτός Γραμματικού . Γιατί να κάνουμε πίσω τώρα ;
    2. Η εξωστρέφεια σαφώς και δεν αναιρεί την εσωστρέφεια και την προσπάθεια που πρέπει να καταβάλλουμε για την συσπείρωση των κατοίκων του Νέου Δήμου Μαραθώνα . Προς αυτή την κατεύθυνση έχουμε προσπαθήσει πάρα πολύ , χωρίς ικανοποιητικά αποτελέσματα , προγραμματίζοντας και συμμετέχοντας σε συνεδριάσεις τόσο στον Μαραθώνα όσο και στον Βαρνάβα . Στον Βαρνάβα μάλιστα πήγαμε δύο φορές και μόλις πρόσφατα ανακοινώθηκε και μπράβο , η δημιουργία επιτροπής αγώνα Βαρνάβα . Και το ερώτημα είναι , όλο αυτό το διάστημα που κανείς δεν μας βοηθούσε ουσιαστικά στο άνοιγμα του αγώνα εντός του Δήμου Μαραθώνα , αντιθέτως μας έκαναν πόλεμο , τον οποίο γνωρίζετε , θα έπρεπε να μένουμε άπραγοι στο θέμα της εξωστρέφειας και να αφήνουμε τον χρόνο να περνάει ανεκμετάλευτος ;
    3. Οπου έχουμε δώσει το παρόν , έχουμε σημειώση επιτυχία στην προβολή των θέσεων μας , με κορύφωση την συγκέντρωση της 1ης Μάρτη στο Σύνταγμα . Επίσης δεν είναι τυχαίο , που η επιτροπή της Κερατέας έχει συνταχθεί μαζί μας στην στρατηγική της εξωστρέφειας και της προβολής του θέματος ως υπερτοπικού . Οσοι έχουν παραστεί στις διάφορες εκδηλώσεις γνωρίζουν καλύτερα αν έχουμε δίκιο ή όχι .
    4. Στο θέμα που θέτει ο Γ.Κ. σχετικά με την πιθανότητα κάποιοι συμπολίτες μας να νοιώσουν '' περίεργα '' επειδή είναι ''συντηρητικοί '' και να δημιουργηθεί αποσυσπείρωση , πιστεύω ότι είναι ευθύνη δική μας να εξηγήσουμε , ότι στην σημερινή συγκυρία δύσκολα θα βρούμε συμπαράσταση από πολιτικούς χώρους που συνειδητά πολεμούν τα κινήματα και τους κοινωνικούς αγώνες και που επί της ουσίας είναι ενάντια στον αγώνα μας . Αλλωστε αυτοί οι πολιτικοί χώροι μας έφεραν στην σημερινή τραγική θέση . Επίσης δεν πιστεύω να νομίζει κανείς , ότι οι επιτροπές Γραμματικού και Κερατέας είναι μονοπαραταξιακές . Οποιος πιστεύει κάτι τέτοιο μάλλον δεν είναι καλά πληροφορημένος ... Τα μέλη και των δύων επιτροπών , έχουν βρεί έναν κοινό παρονομαστή : Τον αγώνα κατά του υφιστάμενου ΠΕΣΔΑ και τίποτε άλλο . Ούτε βλέψεις πολιτικής ανέλιξης έχουν , ούτε κοματικές γραμμές υλοποιούν . Και τέλος , όταν κάνεις έναν αγώνα κοιτάς τους συμμάχους αν ταυτίζονται μαζί σου πολιτικά ; Επίσης , στην Κερατέα η κοινωνία δεν είναι συντηρητική ;!
    5. Όπως και νάχει σαφώς πρέπει να δούμε το θέμα της συσπείρωσης των συμπολιτών μας . Προσωπικά τίθεμαι στην διάθεση όποιου κινηθεί ουσιαστικά και ανιδιοτελώς προς αυτή την κατεύθυνση . Και δεν μιλώ για '' συσπειρώσεις '' τύπου Ραφήνας , Αγ. Στεφάνου ή Καστριού . Αλλά για συνειδητή και μαχητκή συσπείρωση των πραγματικά ενεργών πολιτών , οι οποίοι πιστέψτε με , είναι πολλοί ..

    Κλείνω , με έναν διάλογο πραγματικό που μας ανέφερε ο Στ. Ιατρού σε μία ( από τις πολλές .. ) ανοιχτή συζήτηση στα γραφεία της ΟΤΟΕ .
    Την εκδήλωση την είχαν οργανώση 13 με 15 , δεν θυμάμαι καλά , διάφορες συλλογικότητες , από τον χώρο της ευρύτερης αριστεράς , οι οποίες έχουν συνταχθεί ενεργά στον αγώνα της Κερατέας ..

    Ρωτάει λοιπόν κάποιος έναν ( προφανώς ) συντηρητικό Κερατιώτη , τί γνώμη έχει για αυτές τις συλλογικότητες ..
    Μετά από λίγη σκέψη ο Κερατιώτης απαντά : ΠΡΙΝ ΤΗΝ 11η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ή ΜΕΤΑ ;;!!

    Μανώλης Λ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΗΛΙΑΣ ΣΤΑΜΠΟΛΙΑΔΗΣ Μέσω e-mail 1ο Μέρος
    Η Αριστερά ως πρόβλημα και ως παγίδα

    Η ονομασία Αριστερά έχει χωροταξική προέλευση και σημαίνει την μειοψηφούσα αντιπολίτευση που ιστορικά καθόταν στα έδρανα αριστερά του Προέδρου της Βουλής όπως αυτός κοιτάζει στην αίθουσα. Δεξιά καθόταν το κόμμα της ισχυρής κυβερνητικής παράταξης που συνήθως ευρίσκετο στην εξουσία και στη μέση το κεντρώο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτή η χωροθέτηση κάποτε αντιστοιχούσε και σε ιδεολογική κατάταξη. Η Δεξιά αντιπροσώπευε το κεφάλαιο, η Αριστερά το εργατικό δυναμικό, ενώ το Κέντρο τους μικρομεσαίους και εξισορροπούσε μεταξύ των δύο. Σήμερα τόσο η χωροταξική όσο και η ιδεολογική αντιστοίχηση έχουν κάπως αλλάξει. Η Δεξιά και η Αριστερά κρατάνε μεν τις θέσεις τους αλλά το Κέντρο το καπηλεύονται οι αποστάτες και οι ψευδεπίγραφοι σοσιαλιστές, μάλλον για σοσιαληστές πρόκειται, με λαϊκίστικη ιδεολογία και πρακτική υπερβάλλουσα κατά πολύ της δεξιάς, σε υποτέλεια όχι τόσο στο παραγωγικό αλλά το κεφάλαιο των τοκογλύφων, τους κατ’ ευφημισμό καλουμένους και Αγορές, ενώ στα αριστερά έδρανα έχουν παρκάρει και οι καπηλευτές της Ορθοδοξίας, κυρίως λόγω του μειοψηφικού τους μεγέθους, ιδεολογικά όμως διεκδικούν θέση δεξιότερα της δεξιάς, αλλά με ευελιξία μεταπήδησης.
    Ο ρόλος των Δεξιών, των Σοσιαληστών και των αποστατών, που συμμετείχαν ή συμμετέχουν σε κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, η ευθύνη για την συνεργασία τους με τοκογλύφους που οδήγησαν τη χώρα σε χρεοκοπία και η ανάγκη αποπομπής και τιμωρίας τους έχουν ήδη εμπεδωθεί στη συνείδηση του λαού και ελπίζουμε ότι σύντομα θα απαλλαγούμε από αυτούς. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει πρώτα να υπερβούμε ένα σημαντικό εμπόδιο που υπάρχει για την επιβίωση της Ελλάδος ως κράτους και κυρίως ως έθνους.
    Το εμπόδιο αυτό δεν είναι οι ανωτέρω εθνομηδενιστές οπαδοί της παγκοσμιοποίησης, οι οποίοι έχουν αποθρασυνθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε ο έθνοπροδοτικός τους ρόλος να είναι πλέον φανερός και βδελυρός ενώπιον του λαού. Το εμπόδιο ή η παγίδα εάν θέλετε είναι η Αριστερά διότι ο καταστρεπτικός της ρόλος δεν είναι σαφής καθόσον κινείται μεταξύ της Σταλινικής απάτης και του πέπλου της μυθοπλασίας. Για τη Σταλινική απάτη έχουν μιλήσει άλλοι στηριζόμενοι σε ιστορικές αναφορές και προσωπικές γνώσεις που μόνο στελέχη των αριστερών κομμάτων μπορούν να έχουν και που όλοι καταλαβαίνουμε ότι δεν διαφέρουν και πολύ από τις πρακτικές των άλλων κομμάτων, μιας και όλα τελούν υπό ξένη εξάρτηση από συστάσεως του Ελληνικού κράτους το 1830.
    Το πρόβλημα είναι η συντηρούμενη μυθοπλασία γύρω από την αριστερά, που έχει επιρρεάσει βαθιά το λαό μας, κυρίως με την αλλοίωση των λέξεων και των εννοιών που αυτές φέρουν αλλά και με το παραποιημένο μοντέλο περί ελευθερίας, δικαιωμάτων και ανευθυνότητας που προπαγανδίζουν με τη βοήθεια των Σοσιαληστών και την ατολμία της Δεξιάς να επέμβει, σε βαθμό που διερωτάται κανείς, μήπως υπάρχει συνεργασία μεταξύ τους και ο ένας δικαιολογεί την πολιτική παρουσία του άλλου;
    Συνέχεια της επιστολής στο επόμενο σχόλιο ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΗΛΙΑΣ ΣΤΑΜΠΟΛΙΑΔΗΣ 2ο Μέρος
    Στη συνείδηση του κόσμου αριστερός είναι ο άνθρωπος που ζητά ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη, δικαίωμα στην εργασία, βιοτικό επίπεδο ανάλογο της εργασίας που προσφέρει, προσωπική αξιοπρέπεια και εθνική υπερηφάνεια για να μην είναι ανερμάτιστος. Υπό την έννοια αυτή το 50% και πλέον του λαού, που έφτυσε το σύστημα και δεν πήγε να ψηφίσει στις εκλογές του Καλλικράτη στις οποίες ο Πρωθυπουργός έδωσε μνημονιακό χαρακτήρα, στην ουσία είναι αριστεροί και όμως δεν ψήφισαν τα κόμματα της Αριστεράς διότι δεν τους εκφράζουν, παρά την καπήλευση του όρου αριστερός. Ο κόσμος είναι ξένος με τα ιδεολογήματα της θεωρητικής αριστερής διανόησης και δεν καταλαβαίνει τις βαρύγδουπες, ξύλινες και πολυσύνθετες λεκτικές και φραστικές της εκφράσεις. Είναι ακόμη ξένος με τις εθνικές και κοινωνικές πρακτικές των αριστερών κομμάτων διότι, όπως και το τραγουδάει άλλωστε, ο Έλληνας έχει και πατρίδα και θρησκεία και οικογένεια, ασχέτως εάν όλα αυτά τα καπηλεύτηκε η χούντα και τα διέσυρε η Αριστερά. Οι Έλληνες δεν πολέμησαν στην αντίσταση για να τους καπελώσει ο Σταλινικός φασισμός αλλά για να διώξουν τον Ναζιστικό φασισμό, εντάχθηκαν στο ΕΑΜ διεκδικώντας ψωμί και κοινωνική δικαιοσύνη.
    Ο Έλληνας είναι φιλελεύθερος, θέλει το δικό του σπίτι που να μην ανήκει στο κράτος, θέλει να καλλιεργεί το δικό του χωράφι και να μπορεί να έχει τη δική του επιχείρηση, θέλει να βρίσκει δουλειά χωρίς να εξαρτάται από τον μεγάλο αδελφό του κόμματος, θέλει να έχει αξιοπρέπεια και να μην αναγκάζεται να γίνει ρουφιάνος και καταδότης του γείτονα ή του αδελφού του, θέλει να έχει το δικαίωμα να συμμετέχει στην πολιτική και κοινωνική ζωή χωρίς να πρέπει εκ προοιμίου να πουλήσει την ψυχή του στο διάβολο για να μπει στη λίστα των υποψηφίων. Αντί όλων αυτών προσπάθησαν να τον πείσουν ότι: Ελευθερία είναι η καταπάτηση της ελευθερίας του άλλου. Δικαίωμα είναι να διεκδικείς ακόμη και αυτά για τα οποία δεν κοπίασες και κανονικά δεν σου ανήκουν. Εργασία είναι η ωρολογιακή διάρκεια παραμονής στο χώρο του εργοδότη, ιδίως όταν αυτός είναι το Δημόσιο, χωρίς δημιουργική συμμετοχή στην παραγωγή ή τις υπηρεσίες που προσφέρει. Το Κράτος είναι μια αστείρευτη πηγή υπηρεσιών προς τον πολίτη χωρίς αυτός να συνεισφέρει όσα του αναλογούν, μάλιστα δε να απαιτεί να συντηρείται από αυτό. Η Επιδότηση προϊόντος δίδεται ως αντιστάθμισμα υποχρέωσης να ψηφίσεις το κόμμα και όχι λόγω αντίστοιχης επένδυσης στην παραγωγή του αντίστοιχου προϊόντος. Ρατσισμός είναι όταν τολμήσεις να πεις ότι είσαι Έλληνας και ο τόπος είναι δικός σου.
    Συνέχεια στο επόμενο σχόλιο ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΗΛΙΑΣ ΣΤΑΜΠΟΛΙΑΔΗΣ 3ο Μέρος
    Είναι αλήθεια ότι η αριστερά έχει κάποια οργάνωση των στελεχών της και μπορεί να συγκεντρώνει κόσμο στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας που οργανώνει ενάντια στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης. Μπορεί ακόμη να δημιουργεί ομάδες ανατροπής της κυβέρνησης στην προσπάθεια να συσπειρώσει γύρω της διαμαρτυρόμενους ή και να διεισδύει σε ομάδες αντιμνημονιακές που επιζητούν την αλλαγή του συστήματος. Είναι ανάγκη επομένως οι υπάρχουσες ομάδες ή και τα μικρά κόμματα, που εργάζονται για την απαλλαγή της Ελλάδος από την αδιέξοδη και εθνομιδενιστική πολιτική της νέας τάξης πραγμάτων, να καθορίσουν εξ’ αρχής το τι πολίτευμα θα ήθελαν να εφαρμόσουν ώστε να συμφωνήσουν και να συσπειρωθούν. Η Αριστερά προβάλει σαν αυτονόητο, ενώ στην ουσία δεν έχει καν σχέδιο, ότι η αλλαγή του υπάρχοντος συστήματος σημαίνει και εφαρμογή ενός κεντρικού μονοκομματικού συστήματος “κοινοκτημοσύνης”, πράγμα που διαφοροποιεί τον κόσμο και καθυστερεί τη συσπείρωση του σε έναν ενιαίο φορέα αντίστασης στην ενεργούμενη υποδούλωση της χώρας. Το δίλημμα αυτό λειτουργεί σαν παγίδα και εμπόδιο στην επιθυμητή αλλαγή, καθυστερεί τη συσπείρωση του κόσμου ενώ οι εξελίξεις τρέχουν γρήγορα εις βάρος του μέλλοντος του τόπου και των παιδιών μας. Προσπαθούν να μας εγκλωβίσουν επειδή είμαστε αριστεροί, με την έννοια που αναφέρθηκε στην αρχή, αλλά δεν ανήκουμε στην Αριστερά, επειδή είμαστε δημοκράτες αλλά αυτή η Βουλή δεν μας εκφράζει και επειδή είμαστε Έλληνες θέλουν να μας κρατήσουν στα “σκατά” διαφθείροντας τη συνείδηση, την παιδεία και την ιστορία μας.

    Ηλίας Σταμπολιάδης
    Καθηγητής
    Τμήμα Μηχανικών Ορυκτών Πόρων
    Πολυτεχνείο Κρήτης
    Πολυτεχνειούπολη
    73100 Χανιά, Κρήτη
    Τηλ. 28210 37601
    elistach@mred.tuc.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΡΥΜΠΟΓΙΑΝΝΗΣ Μέσω e-mail
    Κύριε Σταμπολιάδη , το ζήτημα της "αριστερής" απάντησης στη σημερινή κρίση το έθαψαν και τα κοινοβουλευτικά και τα εξωκοινοβουλευτικά αριστερά και δήθεν κομμουνιστικά σχήματα , αρνούμενα να οικοδομήσουν μια αλληλέγγυα με όλο το λαό απάντηση , ως ένα νέο ΕΑΜ , και αν ο λαός επείθετο από την αλληλεγγύη και την αποτελεσματική συνεργασία με τους κομμουνιστές για την αντιμετώπιση της παρούσας κρίσης , μπορεί ενδεχομένως , να προχωρούσε και σε μια παραπέρα συνεργασία για ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη, δικαίωμα στην εργασία, βιοτικό επίπεδο ανάλογο της εργασίας που προσφέρει ο καθένας , προσωπική αξιοπρέπεια και εθνική υπερηφάνεια , ίσως κάποτε να προχωρούσαμε επιπρόσθετα μα και συνειδητά , στο , "από τον καθένα ανάλογα με τις ικανότητές του στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του" .Δύσκολο αν όχι αδύνατο η σημερινή Αριστερά (τα σχήματα) να μεταλλαχθεί σε αριστερά μη πρόβλημα και μη παγίδα , όμως , δυνατό , αριστεροί και δεξιοί πολίτες , να μεταλλαχθούν σε συνειδητούς επαναστάτες που δίνουν τη λύση που απαιτεί η στιγμή και στην πορεία , να αποφεύγουν ενωμένοι και μπολιασμένοι από την πράξη , την κάθε παγίδα .Ακολουθεί συνημμένο παλαιότερο κείμενό μου (κείμενο εικοσιπεντάχρονου συνδικαλιστικού βιώματος) , σχετικά με την αριστερή δράση με αφετηρία τα εργατικά προβλήματα , κείμενο που προβλέπει κατά κάποιο τρόπο και την σημερινή στάση των αριστερών σχημάτων .
    Γιώργος Γρυμπογιάννης
    14/3/2011

    ΑπάντησηΔιαγραφή